Hamileliğimde artık sona yaklaşmaya başladık. Bugün 35. haftama girmiş bulunuyorum, hayırlı olsun bana:) Her gün düzenli olarak yürümeye çalışıyorum ancak adımlarım yavaşladı artık, birazda çabuk yorulmaya başladım ancak vazgeçmek yok, yürüyüşlere devam. Normal doğumu ısrarla savunan biri olarak hareket etmek zorundayım.
Sizler de hamileliğinizde yaşadınız mı bilmiyorum ama uzun zamandır uyumak benim için bir kabus, gece olsun istemiyorum. Herkes bu duruma uyumalısın, bebek doğunca hiç uyuyamayacaksın dese de üzgünüm tüm bunları biliyorum ve yine de uyuyamıyorummmmm. Günde 4 saat belki. Prensesim de öyle hareketli ki, annesini rahat bırakmıyor hiç:)
Hamileliğim süresince size beni tam anlamıyla delirten bir konudan da bahsetmek istiyorum. Sen artık bittin, hiçbir hayatın kalmadı, eşin ile ilişkiniz kopacak, banyo bile yapamaya vaktin kalmayacak, vücudun sarkacak gibi uzayıp giden bir sürü söz. Bir hamileye söylenmemesi gereken ne varsa her şeyin söylendiği bu sözlerden nefret ediyorum. Bu dönemde aşırı duygusal olan bizlere gerçekten hiç ama hiç faydası olmuyor. İyi niyetle arayıp, bunları söyleyenler lütfen bu yazıyı okuyorsanız bir daha yapmayın, merakınızdan çatlasanız da aramayın bile. Herkes, her ilişki farklıdır. Önemli olan bir bebeğin gelişine hazır olup, mutlulukla olacakları karşılamaktır. Evet yorulacağız, evet uykusuz gecelerimiz olacak ama tüm bunlara değer değil mi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder